حمد و ستایش

کاروان با ساربان

۱- کاروان می تازد اینجا ، ساربانی بایدش

هر  نفر  در ره یقین ، سود و زیانی  بایدش

۲- عقل می باید که از آید به بایدها رسد

آید آن  مستقبل و ، روز  و  مکانی  بایدش

۳- کار یک عقل سلیم  ِآگه از فردای اوست

روز  ِ فردایش  نگو ،  شاید  تبانی بایدش

۴- ناید آن روزی که بر ماضی در آنجا غم خوری

بهر جبران پیش او بی شک زمانی نایدش

۵- اشتر خوابیده و غافل  ، ز   راه ساربان

گمره است و خاسر و با تشنگانی  بایدش

۶- ساربان با کاروان ِ عاشق خود همدم است

روز  ِ اوتراق است و آنجا عاشقانی بایدش

۷- سُفره ی عشق است و روزی ، وقف عاشق تا ابد

قربت معشوق و جای وقف و کانی بایدش

۸- از همین حالا به دل با او چه حالی می کنیم ؟

حال عشاق است و یک روح و روانی بایدش

۹- مِی در این ساغر همان عشق است و عاشق مست او

حال مستان است و در دل این و آنی بایدش

۱۰- آن همان یک لحظه ی لطف است و این باشد قلم

بهر آن یک لحظه اینجا ، فصل  ِ فانی بایدش

۱۱- فصل از این دلبستگی بی حب و بغض و کینه ای

بی ریا و مخلص و اخلاص جانی بایدش

۱۲- عاشق وحشی به یاد لحظه ای از لطف اوست

تا رسد میلاد نو ، مرز و کرانی بایدش

۱۳- عرض این مرز و کران هم عرض عمر فانی است

ای دل  ِ بی تاب ما ، آه و فغانی بایدش

۱۴- این همه فریاد دل ، ذکر است و یاد و شُکر از او

با عمل در زندگی ، شُکر  ِ عیانی بایدش